عقب افتادگي در ميان اديان دقيقا به خاطر اميد به ظهور يك ناجي است. جماعتي كه انتظار داشته باشد يكه سواري بر مشكلاتشان بتازد و يكباره همه را از بدبختي نجات دهد، بلاجبار تا لحظه ي مرگش در باتلاق بلا گرفتار خواهد شد بي آنكه دست و پايي بزند آرام آرام با يك اميد كذايي به قعر باتلاق فرو ميرود و محو ميشود و فكاهي تر و مسخره تر اينكه تا آخرين لحظه شاخه را ميبيند اما انتظار يك دست از يك عالم ديگر دارد براي نجات. ذل ميزند به شاخه اي كه ميتواند آخرين اميدش براي نجات باشد و درنگي ديگر چشمانش هم در باتلاق غرق ميشود.
No comments:
Post a Comment