اتفاق نو

نرم نرمك ميرسد اينك بهار، خوش به حال....

خط اول براي اين بود كه قضيه كمي عاشقانه عارفانه بشه، واقعيت اينه كه يك سال ديگر مي‌آيد و با سختي هاي خودش، با دلخوشي هاي خودش، با شيريني و تلخي هاي خودش. اين ماييم كه تعيين ميكنيم امسالمان چگونه باشد.

من فقط يك چيز ميخواهم، آن هم توان تحمل سختي ها. درد و سختي بايد باشد تا معناي زيبايي و آسودگي را درك كنيم.

من امسال خودم را دوست خواهم داشت، افرادي كه خودشان را دوست دارند و درك ميكنند هيچگاه ديگران را آزار نميدهند.

من امسال ميخواهم اهدافم را دست نيافتني تر كنم. هدف هرچه دورتر، دويدن و تلاش بيشتر، اميد به زندگي بيشتر.

امسال ميخواهم همه ي ما، تمامي افرادي كه در فضاي مجازي و حقيقي هستيم، به هرآنچه كه ميخواهيم برسيم. به هرآنچه. خير و شرش با خودمان، صلاحش را خودمان بهتر ميدانيم، پس به هرچه ميخواهيم برسيم.

مخلص همه ي شما
راوي